Κατά καιρούς, το Δερβένι εγκωμιάστηκε ως «Μαϊάμι της Πελοποννήσου» –τηρουμένων όλων των αναλογιών, ασφαλώς– λόγω της εγγύτητας των σπιτιών του στα κρυστάλλινα νερά του Κορινθιακού κόλπου. Παρ’ όλα αυτά κρατήθηκε μακριά από τον μαζικό τουρισμό, παραμένοντας ένας προορισμός για ήσυχες, χαλαρές εκδρομές. Το Δερβένι ανήκει στην Κορινθία, βρίσκεται όμως πολύ κοντά στα σύνορα με την Αχαΐα. Πρόκειται για ένα μεγάλο χωριό 840 κατοίκων (σύμφωνα με την απογραφή του 2011), το οποίο είναι εύκολα προσβάσιμο τόσο από την Πάτρα (75 χιλιόμετρα μακριά), όσο και από την Αθήνα, αφού τα 141 χιλιόμετρα της απόστασης διανύονται σε περίπου 1,5 ώρα με αυτοκίνητο. Το Δερβένι ιδρύθηκε γύρω στο 1860-1865, από κατοίκους της κοντινής Ζάχολης (σήμερα Ευρωστίνα) που άφησαν το χωριό τους για να μετοικήσουν προς τα παράλια. Εκεί καταπιάστηκαν με την παραγωγή και το εμπόριο κορινθιακής σταφίδας, από το οποίο πλούτισαν ιδιαίτερα κατά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Παρότι αυτή η αίγλη χάθηκε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το Δερβένι διατήρησε τον χαρακτήρα του εμπορικού κέντρου της ευρύτερης περιοχής: διόλου τυχαία, ο Αστέρας Δερβενίου είναι η μοναδική ποδοσφαιρική ομάδα της Κορινθίας με δικό της, ιδιόκτητο γήπεδο. Εντωμεταξύ, καθώς η ονομασία του είναι τούρκικης προέλευσης (derven σημαίνει «στενό πέρασμα»), έγιναν κατά καιρούς ορισμένες προσπάθειες να αντικατασταθεί με κάτι πιο ελληνικό –το είπαν λ.χ. Στενόπορο το 1928 και ύστερα Ακταίον, το 1929– χωρίς όμως να στεριώσουν. Έτσι, επανήλθε και επίσημα ως Δερβένι από το 1933 και μετά.